Het inslikken van knoopcelbatterijen door kinderen komt wereldwijd steeds vaker voor en dat is een gevaarlijke ontwikkeling. De risico’s kunnen voor jonge kinderen desastreus zijn, dus herkenning en preventief handelen zijn van belang. Wat zijn de risico’s? En wat moet je doen?
In een wereld van gadgets, elektronische apparaten en andere technologische ontwikkelingen groeit het gebruik van batterijen en accu’s exponentieel. Ondanks het feit dat apparaten aan strenge veiligheidseisen moeten voldoen, blijven er altijd risico’s. Het inslikken van knoopcelbatterijen door kinderen is er daar één van.
Jonge kinderen kunnen namelijk ernstig gehandicapt raken of zelfs overlijden door het inslikken van een knoopcelbatterij. Daarom hebben diverse kinderarsten de handen ineen geslagen om dit probleem op internationaal niveau aan te pakken met een Europese richtlijn, gepubliceerd in The Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition. Deze is bedoeld voor kinderartsen, huisartsen, consultatiebureaus en SEH-medewerkers. Ook voor EHBO’ers en BHV’ers is dit belangrijke informatie.
Gevaren inslikken van batterijen
Knoopcelbatterijen zitten vaak in afstandsbedieningen, fietslampjes en speelgoed. Zo’n batterij is klein, glad en aantrekkelijk voor jonge kinderen om in de mond te stoppen. Bij inslikken zijn de gevaren enorm, want de knoopcelbatterijen geven stroom af en lekken een bijtend zuur dat snel door weefsel heen brandt. Daarmee kan het een gat in de slokdarm maken. Kinderen kunnen daarbij ernstig gehandicapt raken en zelfs overlijden als gevolg van het inslikken van knoopcelbatterijen.
Vroeg herkennen
Jonge kinderen slikken een knoopcelbatterij regelmatig ongemerkt in. De batterij richt snel schade aan, dus is snel handelen en vroeg herkennen van levensbelang. In de richtlijn staat omschreven welke klachten kinderen krijgen bij het inslikken van een knoopcelbatterij: braken, kwijlen, problemen met slikken, niet willen eten en kortademigheid. Artsen moeten in dat geval een röntgenfoto maken om zo snel mogelijk de oorzaak vast te kunnen leggen.
Lepel honing
Als blijkt dat een knoopcelbatterij de oorzaak is, moet een kind met spoed geopereerd worden. In de tussentijd kan het helpen om frequent een lepel honing toe te dienen. Honing is een zwak zuur en helpt zo de schade in het lichaam te beperken. Echter mag dit nooit leiden tot uitstel van de operatie.
Preventief
Naast het behandelen van gevallen is ook preventieve informatievoorziening een belangrijk uitgangspunt van de richtlijn. Niet alleen voor artsen, maar ook om ouders alert te maken van het probleem. Zo is het voor ouders belangrijk om de batterijen niet te laten slingeren.
Aandacht voor deze Europese richtlijn
Kinderarts maag-, darm- en leverziekten dr. Lissy de Ridder van het Erasmus MC is blij met de publicatie van de richtlijn: ‘Het gaat in ons ziekenhuis al om vijf tot tien gevallen per jaar. Afgelopen kerst had ik zelfs twee patiëntjes op de operatietafel. Zo’n knoopbatterij is klein, glad en aantrekkelijk voor jonge kinderen om in de mond te stoppen. De gevolgen zijn enorm. De batterij brandt snel door weefsel heen en maakt een gat in de slokdarm. Daarom is deze Europese richtlijn heel belangrijk, we willen er veel aandacht voor.’
BHV & EHBO
Deze richtlijn en preventieve informatie nemen wij ook mee in onze BHV- en (Kinder-)EHBO-trainingen, zodat dit belangrijke onderwerp zo breed mogelijk gedragen wordt. Zowel in organisaties, als thuis in jouw eigen omgeving. Samen bewust veilig!
Bron: Erasmus MC